Miesiąc: listopad 2018

Rozdział5 do agorin naprzud! Pani korniewicka poprowadziła leszka,asię oraz pana malinowskiego do wielkiej pionowej gładkiej ściany. Totu. Ach tak! Pan malinowski wyjął z jinsów biało-brązowo-niebieski kamień i postukał o podstawę pionowej ściany. I nagle ściana znikła i pojawił się w powietrzu ognisty owal. Wchodzimy zanim się zamknie! Wszyscy pośpiesznie weszli i wszystko zawirowało i Pochwili cała gromada poczuła ciepłe promienie słońca. Lerzeli na trawie już w krainie agorin… Jesteśmy! Naprawdę tu jesteśmy! Krzyczęli z zachwytu leszek i asia. Jeszcze nigdy niewidzieli tak cudnej krainy. wyglądała tak wspaniale że ani piuro opisze ani słowo opowie. Pani korniewicka wyglądała nieco inaczej. Miała nasobie białą szatę a pan malinowski czerwony płaszcz. I wydawali się jakby bielsi? Ale leszek niebył pewien. I corobimy? Zapytał leszek. Pujdziemy do zamku do króla agorin morze go zastaniemy. Powiedział zuśmiechem pan malinowski.
Rozdział6 w zamku.
Następnego dnia dotarli wszyscy do zamku króla agorin. Jesteśmy. Zobaczymy czy nas wpuszczą. Powiedział pan malinowski. Podeszli wszyscy przez dziedziniec do drzwi zamkowych przy których czówał żołnierz w zbroi. Witajcie czego chcecie? Jest król agorin? Nie jeszcze go niema. Gdy tak rozmawiali między sobą rzołnież i panmalinowski leszek powiedział. Jej jakie to piękne. Tak tak. Powiedziała asia. No,kochani! Będziemy musieli trochę poczekać. Powiedział pan malinowski. A czemu? Zapytał leszek. Poniewasz niema jeszcze króla. Odparł pan malinowski. Taktak rozumiemy. Powiedział leszek.

Wszyscy szli czas jakiś asz nagle ukazał im się piękny duży kolorowy dom. Ale co zabawne nie miał drzwi wejściowych. Był 20 piętrowy ale, patrząc przez jedno z okien Yuiko zauważyła dziwne jakby rzeźbione przejścia. Domyśliła się, że to są portale. Delce cofnął się. Dziewczęta również to zrobiły. nagle wziął rozbieg. I gdy już wydawało się, że rozbije się o ścianę, otoczyła go nagle migocząca poświata tak jasna że nie dało się patrzeć. Gdy dziewczęta otworzyły oczy Delce już z nimi nie było. I co teraz? Zapytała yuiko. Momoko wzięła rozbieg i stało sięz nią to samo. Dziewczyny poszły w jej ślady. Gdy już miały uderzyć w ścianę poczóły jakby przechodziły przez miękki puch. A jednocześnie jakby leciały w powietrzu. Gdy wszystko się zakończyło, oczom dziewcząt ukazał się potężny hall a przed nimi wiodły dwie pary schodów rozchodzące się w lewo lub w prawo. Ale schody prowadziły tylko do tajemniczych rzeźbień. Teraz pokarzę wam pokoje a jutro zaczniemy trening.

Protektor powiódł dziewczęta za sobą. Szli przez bujną polanę obsypaną kwieciem jak naleśnik jagodami. Idziemy do mojego domu. tam rozpoczniemy trening. Delce? Zapytała kaoru. Dlaczego mroczni chcą posiąść ziemię? Dlatego, że chcą wyssać część jej energii i dlatego też, bo ukryłem coś na ziemi. Mroczna królowa dostała by się łatwo do mojego domu. A na ziemi zakopane jest to bezpieczne. A coto to jest? Lampa sprawiedliwości. Artefakt który dał by jej nad nami ogromną przewagę, dla nas jest dużą pomocą. Ten artefakt gdy ma go ktoś kto posiada czyste intencje i serce może użyć go do dobrych żeczy i od lampy może otrzymać siłę o jakiej nie mażył. Gdy ktoś zły artefakt dostanie przez zadurze nagromadzenie zła artefakt może stać się bronią. potężniejszą niż bomba atomowa. A dlaczego ty nie chcesz użyć artefaktu? Ja? Czuję się nie godny. Tu delce zakrył twarz. Miało się wrażenie, że zaraz wybuchnie płaczem.

Dziewczyny obudziło złote światło. Co? powiedziała momoko co my robimy w jednym pokoju. Jest to pokuj między światami. Rozległ się głos tajemniczego protektora. Udajecie się na trening. By wrogowie nas nie wychwycili tutaj was przeniosłem. Przed wami w rogu pokoju znajduje się worek. w nim ukryty jest portal. Wejdźcie do nie go. Ufając protektorowi, Yuiko Momoko i Kaoru wstały, i podeszły do worka. Yuiko otworzyła go i pierwsza wskoczyła. Za nią momoko i kaoru. Przez chwile nie działo się nic. Spadały w ciemność. Po chwili otoczył je wir barw kolorów i odcieni. A potem otoczenie objęła tencza kolorów. Gdy znikła znów zapadła ciemność. A potem nagle oczy dziewcząt poraziła jasność i jednocześnie uderzyły w ziemię. Witajcie w anari. Rozległ się głos. Witajcie w mojej ojczyźnie. po chwili powietrze za falowało i przed nimi pojawił się męzczyzna. Miał piękne złote loki czystą piękną twarz oraz ubrany był w zbroję i przypasany miał do boku w pochwie miecz. Skłonił się i powiedział. Naimię mam delce jestem protektorem planety ziemia. Proszę dziewczęta pujdźcie za mną.